بیایید در مورد لباس ها و اندازه ها صحبت کنیم. من در نوجو، به دلیل PCOD شروع به افزایش وزن کردم (در آن زمان تشخیص داده نشده بود). من معمولاً سایز L یا XL می پوشم و بسیاری از مارک ها سایزهای به اندازه کافی بزرگ نمی پوشیدند، بنابراین لباس آماده نمی ،یدم. درعوض، تا اوا، نوجو، همیشه کت و شلوارهای سالور دوخت می پوشیدم.
وقتی وزن کم کردم شروع به پوشیدن سایز M یا S کردم، شلوار جین من سایز 28 بود و احساس خوبی نسبت به خودم داشتم. در چند سال بعد، با افسردگی، سندرم تخمدان پلی کیستیک، و یک رابطه بد، وزنم را دوباره به دست آوردم، و خوش اندام ماندن کار سختی به نظر می رسید و صادقانه بگویم، اولویت نیست.
بازگشت وزن باعث شد متوجه شوم که اغلب عزت نفس خود را به اندازه لباسی که می پوشیم گره می زنیم. حقیقت این است که ا،ر سایز لباس ها تصادفی هستند و از برندی به برند دیگر متفاوت هستند. آیا عاقلانه به نظر می رسد که عزت نفس خود را به دست تولیدکنندگان لباس بسپاریم؟
هرچند هنوز با این مشکل دارم گاهی اوقات من به یک XL در پیراهن نیاز دارم (مثلا @زارا) و گاهی اوقات من به زیبایی با حرف M (در @hm). باید به خودم یادآوری کنم که اندازه ای که می پوشم عزت نفس و اعتماد به نفس من را در بدنم تعیین نمی کند.
شاید امروز ،ی نیاز به شنیدن این موضوع داشته باشد – اندازه لباس ها تصادفی هستند. ما به تن، لباس ساخته نشدهایم، لباسها برای ما ساخته شدهاند. دفعه بعد که نگران بزرگی یا بزرگی شلوار جین یا پیراهنتان شدید، به این موضوع فکر کنید. برای اینکه واقعاً خودمان را دوست داشته باشیم و در لباسی که می پوشیم احساس راحتی و اعتماد به نفس داشته باشیم، باید شماره/حروف روی بر،ب را فراموش کنیم و آن چیزی را بپوشیم که به خوبی می آید و به ما احساس خوبی می دهد! ☺️💗
آیا اندازه لباس روی اعتماد به نفس شما تأثیر گذاشته است؟
ما مشتاقانه منتظر نظرات شما در زیر هستیم!
منبع: https://www.c،lista.com/post/does-size-really-matter